We horen "me-time" of “zelfzorg” en denken onmiddellijk aan een dagje welness of een weekendje weg. Maar dan wordt me-time groots en luxueus met als gevolg dat het moeilijk doenbaar is (geen tijd, geen geld, geen babysit,…). Maar wat als je me-time nu eens anders ziet, namelijk als een moment waarop er even geen verplichting is! En dat kan groot of klein zijn. Hier zijn drie soorten me-time:  

Vaak hoor ik van cliënten dat ze wél plannen, maar toch weinig to do’s op het einde van de dag kunnen schrappen. De dagen voelen chaotisch, terwijl ze hun best doen structuur aan te brengen. Wat gaat er mis?

Laat ik duidelijk zijn: deze blog is geen klaagzang van de psycholoog die zich stoort aan gsm-meldingen tijdens sessies. Het is wel een eenvoudige en indringende observatie van hoe vaak de gsm ons uit het hier en nu trekt.